فرق موزیک ویدئوهای زیرزمینی و مین استریم
ویدئوهای زیرزمینی (Underground)
به تازگی فضای کلاسیک زیرزمینی توی ویدئوهای هیپ هاپ ایرانی باب شده که خیلی ها فکر میکنن این یک پسرفت باشه و دلیل این تفکر خام اینه که دوستان ویدئوهای زیرزمینی بزرگان موسیقی زیرزمین دنیا رو دنبال نکردن برای مثال ویدئوهای صدای اتحاد , مسافر , قبرستون هیپ هاپ , سایفر پیشرو , یه مشت سرباز و… بدلیل اینکه این ویدئوها مثل ویدئوهای پاپ یا کلا فضای تجاری نداره و برعکس خیلی ادیت های ساده و کمرنگ با چرخش کم دوربین و… رو دارن دوستان به اشتباه فکر میکنن این ویدئوها ضعیفتر از ویدئوهای پاپ هستن این نوع ویدئو ساختن کار هرکس نیست و توی ایران معمولا مثل ویدئو یاس و تک ناین کار نچندان پخته ای در میاد مگر اینکه یک فکر بزرگ پشتش باشه که نمونه های خیلی خوبی توی سبک های زیرزمینی دیگه هم از این نوع ویدئو ساختن استفاده میشه برای مثال ویدئو Nothing Else Matters از گروه Metallica یک نمونه خیلی خوب از ویدئوهای زیرزمینیه که مثل حرف های توی آهنگ با ویدئو ثابت کردن که “هیچ چیز برامون مهم نیست” و از لحظه هایی که داشتن موزیک رو دور هم میساختن فیلم گرفتن و ویدئوش کردن با اینکه میتونستن خیلی ادیت های رنگی و مکان های باکلاس برن و لباس های رسمی و نو بپوشن برای ساختن ویدئوشون اما زیرزمین خواستگاهش چیز دیگه ای هستش.
ویدئوهای تجاری (Main Stream)
تعریف هایی که از ویدئوهای زیرزمینی کردم دلیل نمیشه که از ویدئوهای خوب مین استریم (تجاری) بدی بگم اما متاسفانه این نوع ویدئو اکثرا خواننده ها و حتی کارگردان هایی توش دست دارن بیشتر دنبال پول هستن و شهرت هم یکی دیگه از ریشه هاش هستش که باعث شده خیلی ها وارد این مارکت بشن اما بازهم ویدئوهای خیلی خوبی توی مین استریم پیدا میشه و شاید اکثر ما بیشتر ویدئوهایی که دوست داریم مین استریم یا همون تجاری باشن اما امکانات زیادی میخواد و ممکنه روزی دیگه ویدئوها به کار نیاد و حتی بزرگانی مثل مایکل جکسون ویدئوهایی دارن که اگه امروز منتشر میشد زیاد جواب نمیگرفت و این نشون میده ویدئوهای مین استریم رو باید با دقت بیشتری ساخت بجای استفاده بیشتر از تکنولوژی باید ایده های روی خوبی کار کرد مثل رقص های مایکل جکسون یا ایده های اکثر ویدئوهای امینم.